معاون اداره کل آمریکای وزارت امور خارجه عنوان کرد:

به گزارش روابط عمومی شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران، حجت‏الله سلطانی معاون مدیرکل آمریکای وزارت امور خارجه در مراسم افطار سالیانه شرکت آب و نیرو در حضور سفرای کشورهای امریکای لاتین، طی سخنانی در خصوص شرایط فعلی تعامل فعالان اقتصادی ایران و آمریکای لاتین اظهار داشت: متاسفانه شناختفعالان اقتصادی ما در مورد آمریکای لاتین کم است و این امر باعث شده که آمریکای لاتین را در اولویت همکاری های خود به طور عام قرار ندهیم. اگر در مورد آمریکای لاتین اطلاعاتی نداریم به آن معنا نیست که در آنجا فرصت کاری وجود ندارد. وی افزود: آمریکای لاتین برای اقتصادهای برتر دنیا یک اولویت محسوب می شود و مدعای این امر آمار و ارقام منتشره است. طبق مطالعات ما، روابط اقتصادی قدرت های برتر دنیا مانند آمریکا، چین، ژاپن، هند و حتی کشوری مانند ترکیه با آمریکای لاتین ظرف 15 سال گذشته نشان می دهد که آمریکای لاتین بسیار مورد توجه کشورهای مذکور بوده است. معاون اداره کل آمریکای وزارت امور خارجه در ادامه سخنان خود در خصوص ارتباط اقتصادی سایر کشورها با آمریکای لاتین عنوان کرد: کشور ترکیه در سال 2000 زمانی که برنامه اقدام مشترک با کشورهای آمریکای لاتین را شروع کرد، حجم معاملاتش با آنها 800 میلیون دلار بود حال آنکه در سال 2015 این رقم به 10 میلیارد دلار افزایش یافت. همچنین حجم معاملات کره جنوبی در سال 2000 با آمریکای لاتین 15 میلیارد دلار بوده و اکنون نزدیک به 50 میلیارد دلار است. همچنین حجم معاملات کشور چین با آمریکای لاتین در سال 2000 کمتر از 10 میلیار دلار بوده و اکنون به حدود 245 میلیارد دلار افزایش یافته است. سلطانی تصریح کرد: حوزه صنعت سد، نیروگاه، آب و فاضلاب در کشورهای آمریکای لاتین برای کشور ما می تواند بازار هدف خوبی باشد. در منطقه مذکور پروژه های بزرگ، متوسط و کوچک در حوزه مهار آبها به وفور وجود دارد. در کشور بولیوی که پایتخت آن در ارتفاع 4 هزار متری از سطح دریا قرار دارد یکی از مشکلات، باران های سیل آسا در ماه های دی، بهمن و اسفند است که هر ساله میلیون‏ها دلار خسارت ناشی از همین سیلاب‏ها را متحمل می‏شود. معاون اداره کل آمریکای وزارت امور خارجه در پایان تشریح کرد: با وجود منابع انسانی کارآمد و دانش مهندسی بالای مهندسان کشور ما، مهمترین عاملی که شرکت های ما نمی توانند در برخی کشورها وارد عرصه رقابت در ساخت پروژه‏ها شوند، عدم امکان مشارکت با کشور میزبان در فرایند تامین اعتبار است، این در حالی است که کشورهای دیگر با اهرم تامین اعتبار وارد عرصه رقابت می‏شوند و در ساخت پروژه‏هایی مانند سدسازی سرمایه‏گذاری می‏کنند.