نامه انجمن دانش آموختگان دانشگاه صنعت آب و برق به وزیر:

به گزارش روابط عمومی شرکت توسعه منابع اب و نیروی ایران به نقل از سایت انجمن دانش آموختگان دانشگاه صنعت آب و برق، این انجمن طی نامهای از وزیر نیرو خواست تا برای اقدامات و دخالت های فراقانونی محیط زیست، چارهاندیشی شود.   متن نامه این انجمن به شرح زیر است: وزیر محترمنیرو جناب آقای مهندس چیت چیان موضوع: چالشهای پیرامونی صنعت آب وبرق با عنایت به گذشت حدود دو سال از دوران تصدی حضرتعالیبعنوان وزیر محترم نیرو لازم می دانیم ضمن دفاع از عملکرد کلی وزارت نیرو و خانوادهبزرگ صنعت آب و برق در سالهای گذشته و دوره اخیر، نکاتی را در خصوص چالشهایپیرامونی وزرات نیرو یادآوری نموده تا انشاءالله در سایه تدبیر و درایت همیشگیحضرتعالی، زمینه اصلاح و حل مشکلات مذکور فراهم گردد. جنابعالی با سابقهطولانی که در بالاترین سطوح وزارت نیرو داشته و دارید بیش و پیش از همه نسبت بهمأموریتهای کلیدی و حساسیت خدماتی که صنعت آب و برق ارایه می نماید، واقفید. خدماتیکه در زندگی امروزین بشر، حتی برای ساعتی توقف پذیر نیست و صد البته تأمین و فراهمسازی این خدمات ارزشمند، وابسته به مطالعات، برنامه ریزی و نهایتاَ اجرای طرحهایعمرانیِ عظیم و بلند مدتی است که سالها وقت، توان و سرمایه کشور مصروف آنها میگردد. همانگونه که مستحضرید چندی است در رسانه های مختلف و همچنین فضایمجازی اظهارنظرهایی از سوی برخی افراد غیرمسئول و یا نامطلع در خصوص ابعاد بحران آبو عوامل بروز آن و همچنین طرحهای اجرایی پیشین و آتی صنعت آب و برق صورت می پذیرد.که طی آن بعضاَ به برخی آمارها و ارقامی استناد می شود که علاوه بر غیرمستند بودن،نادرست نیز می باشند و از قضا برپایه همین آمار و اطلاعات ناصحیح، تجزیه وتحلیلهایی در خصوص عوامل بروز بحران، ارائه و منعکس می شود که فاقد هرگونه مبنایعلمی وکارشناسی هستند. متأسفانه در سکوت و انفعال متخصصان و متولیان صنعت آبکشور، فضای رسانه ای به دست افراد غیرمتخصص و غیرمسئولی افتاده که در لوای حمایت ازمحیط زیست، و بعضاَ با هدف شهرت طلبی و منافع شخصی و صنفی، تمام دستاوردهایزحمت‌کشان صنعت آب کشور را زیر سوال می برند. رصدِ محتوای رسانه های مختلف، مویداین مطلب است که حجم اظهارنظرهای جامعه شناسان و زیست شناسان و امثالهم در خصوصمبحث آب، چندین و چند برابر نظرات متخصصان و کارشناسان این صنعت می باشد. بعنوانمثالی از این نوع اطلاعات و اخبار این پرسش مطرح می شود که آیا واقعاَ حجم سالانه یآب تبخیر شده از مخزن سدهای کشور آنگونه که مشاور ریاست محترم سازمان محیط زیستاعلام نموده اند، سی میلیارد متر مکعب، یعنی حتی بیش از کل حجم آب ذخیره شده کنونیدر تمام سدهای کشور بوده یا میزان واقعی کمی بیشتر از دو میلیارد مترمکعب، یعنیحدود پنج درصد حجم سدهای کشور است؟! تردیدی نیست که هیچ وزارتخانه، ارگان ودستگاه اجرایی اعم از دولتی یا خصوصی، نه در ایران و نه در هیچ کجای جهان مبرا ازاشتباه و خطا نبوده و نخواهد بود و به هرحال در فرآیند اجرای پروژه های بزرگ عمرانیو به طور خاص فعالیتهای انجام شده در صنعت آب، خطاها و اشتباهات کوچک و گاهاَ بزرگیهم اتفاق افتاده که در کنار منافع بسیار زیاد، بعضاَ خساراتی به صورت ناخواسته نیزوارد شده است. نکته حائز اهمیت که شاید مهمترین هدف این مکتوبه است، اینستکه می بایست اولاَ میزان و ابعاد بحران، بدرستی اندازه گیری شود، و حتماَ به میزانواقعی نمایانده شود و در این خصوص از هرگونه بزرگنمایی یا کوچک انگاری، خودداریگردد و در ثانی، علل و عواملِ بروز بحران نیز فارغ از مباحث حاشیه ای و کلیشه ایِمعمول، شناسایی و سهم هر عامل، بدرستی تفکیک و بیان گردد. مسلماَ اگر درهریک از مباحث فوق(یعنی اندازه گیری بحران و نیز تعیین قدرالسهمِ هر عامل)، برمبنای اطلاعات بعضاَ غلط و غیرکارشناسی، قضاوت، تصمیم گیری و اقدام شود، راهکارهایمهار بحران، به خطا رفته و نتیجه ای جز وخیم تر شدن شرایط درپی نخواهد داشت. البته اگر انتقادات منصفانه و کارشناسانه و بر اساس آمار و ارقام واقعیباشد، از آنجا که موجب رفع نواقص و اصلاح رویه های اشتباه می شود، می بایست غنیمتشمرده شود، اما متاسفانه آنچه در عمل بیشتر اتفاق افتاده، اظهارنظرهای نادرستِمبتنی بر آمار اشتباه و غیررسمی است که تا همین جا نیز اثرات سوءِ زیادی بر روندتوسعه زیرساختهای آبی کشور برجای گذاشته و ادامه آن یقیناَ موجب خلع سلاح مدیران آبکشور در برابر بحران فزاینده آب خواهد گردید. لذا از آنجا که آمار صحیح و شفاف،پایه ی برنامه ریزی و تصمیم گیری مناسب است، سر وسامان بخشیدن به مکانیزمهای جمعآوری، پردازش و انتشار آمار و داده های پایه، خصوصاَ درحوزه آب، بسیار ضروری مینماید. جناب آقای وزیر اجازهدهید در این مجال به موضوع دیگری که اینروزها دغدغه بسیاری از دلسوزان صنعت آب وبرق شده اشاره گردد و آنهم اینکه اخیراَ دخالت نهادها و ارگانهای دیگر در محدودهوظایف و اختیارات وزارت نیرو بسیار گسترده تر از پیش شده و برخی ارگانها نظیر وزراتنفت(در موضوع احداث نیروگاه های برق) یا سازمان حفاظت محیط زیست، پا را از حدوداختیارات قانونی خود فراتر گذاشته و وارد مباحث و حوزه هایی شده اند که به هیچ وجهحیطه تخصصی شان نمی باشد. در اهمیت محیط زیست و ضرورت توجه همگان به این مهمکمترین تردیدی وجود ندارد، کما اینکه جهت گیری و رویکرد دولت یازدهم نیز بدرستی برحفظ و توجه ویژه به مباحث زیست محیطی قرار گرفته، لیکن در این میان در خصوص نحوهتعامل وزارتخانه تحت امر جنابعالی، با سازمان حفاظت محیط زیست، چند پرسش به شرح زیرمطرح است؛ آیا محدوده اختیارات و تکالیف این سازمان بر اساس قوانین موضوعهکشور، احصاء شده و مشخص است یا حدود اختیارات این سازمان لایتناهی و فراقانونیاست؟! آیا مطابق آیین نامه ارزیابی زیست محیطی طرحها، فرایند ارزیابی طرحها دارایچارچوب مشخص و تعیین شده قانونی، خصوصاَ از نظر زمان بندی و نیز حیطه ورود بهمباحث، می باشد یا صرفاَ سلیقه و اراده فلان مدیر سازمان، ملاک و روش انجام کاراست؟؟ آیا میزان پایبندی سازمان به آیین نامه مذکور، حداقل در مورد پروژه های صنعتآب و برق، ارزیابی شده است؟ آیا بدنه کارشناسی وساختارسازمانی محیط زیستاساساَ برای چنین میزانی از گستره فعالیتها یا بهتر بگوییم-دخالتها- تجهیز شدهاست؟؟ آیا تدبیر درست دولت در توجه به محیط زیست، به منزله ارجحیتِ نظراتغیرتخصصیِ هر ارگان، شخص و یا تشکلی با پیشوند و پسوند محیط زیست، بر نظرات تخصصیمتولیان قانونی و کارشناسان ذیربط است؟؟ آیا سهم و نقش سازمان محیط زیست درتطویل طرحهای عمرانی و علی الخصوص خسارات وارده از بابت این وقت کشی ها نباید مشخصگردد؟ اگر به هر دلیل کشور دچار کمبود آب و قطعی برق و خسارات ناشی از آن شود، آیاوزارت نیرو به تنهایی پاسخگو خواهد بود یا سازمان محیط زیست هم سهمی در این اتفاقاتقابل پیش بینی خواهد داشت؟؟ آیا رویه درست این است که مسایل فنی و تخصصیمربوط به آب، در کف خیابانها حل و فصل شود یا در مجامع تخصصی و علمی؟! آیابرای این "هیجان آبی" که با نادیده گرفتن پتانسیلهای واقعی کشور براه افتاده، عاقبتو نتیجه ای جز جنگ آب و درگیریهای قومی و قبیله ای، همراه با تبعات امنیتی واجتماعی، می توان تصور نمود؟! آیا راه عبور کشور از بحران کم آبی، کار، تلاشو سرمایه گذاری مضاعف در این حوزه است یا رکود و بی عملیِ توام با مرثیه سرایی هایاحساسی و بی حاصلِ معدودی دلواپس آبی؟! جنابوزیر آنچه گفته شد و ناگفته های بسیاردیگر، تنها بخشی از نگرانی ها وپرسشهایی است که اینروزها در بین فعالان عرصه عمران و آبادانی کشور، بخصوص صنعت آبو برق مطرح است و عدم پرداختن و چاره اندیشی برای این دغدغه ها، می تواند آسیبی جدیبه انگیزه و تلاشهای فعالان عرصه توسعه و پیشرفت کشور وارد ساخته و نتایج سوء خودرا در کوتاه زمانی، پدیدار سازد. بر این باوریم که در مسیر تحقق توسعه پایدار (نهتوسعه صرف و نه توقف توسعه) در کشور، رفع موانعِ برخاسته از اعمال سلیقه های شخصیدر فرایند ارزیابی زیست محیطی طرحها، بایستی مدِنظر تمام دلسوزان ملک و میهن ومتولیان امر قرار گیرد. تا چه قبول افتد و چه در نظرآید.